Voorbereidingen voor de grote oversteek
Na mijn herstel kunnen we verder gaan met de voorbereidingen van de oversteek. Uitkijkend en dromend van dit avontuur maakt dat 4 februari (de dag van de eerste en zwaarste ingreep) draaglijk wordt om te ondergaan. Het is meer dan genoeg geweest... maar zoals altijd wegen de laatste loodjes het zwaarst.
Op 16 november ontmoette ik in ons huis in Heffen voor de eerste keer de crew. Zowel de mannen en vrouwen waren allen aanwezig.
In het late najaar van 2015 plannen we een vrouwentocht van Lanzarote naar Cabo Verde (8 tal dagen) en in januari 2016 een mannentocht van Cabo Verde naar Carribean (Martinique of St. Lucia - 17 tal dagen).
Het was een super gezellige namiddag en kennismaking op 16 november. Iedereen is ook zo super gemotiveerd. We hebben er met z'n allen ontzettend veel zin in. Heerlijk!
Mijn lieve man Jan daarentegen heeft het moeilijk. Zal ik of zal ik niet deel uit maken van de mannencrew. Hij twijfelt nog steeds... maar tijd zal raad brengen. Welke keuze hij ook maakt... dat zal voor mij niks veranderen. Enkel de tranenvloed telkens bij vertrek en aankomst zal ons niet weerhouden elkaar 'aan de overkant' terug te zien. Reizen met een zeilboot is niet enkel technisch, er komt ook veel emotie bij kijken. Het is een 'way of life' waar je van houdt of niet. Jan houdt ervan binnen bepaalde comfortgrenzen. Hij zal dus voor zichzelf moeten uitmaken waar de grens voor hem ligt.
In het voorjaar doe ik een trial sail met de bemanning zodanig we elkaar beter leren kennen tijdens het dag en nacht zeilen. In het najaar doen we een dagje 'overleven op zee'.
wordt vervolgd
Op 16 november ontmoette ik in ons huis in Heffen voor de eerste keer de crew. Zowel de mannen en vrouwen waren allen aanwezig.
In het late najaar van 2015 plannen we een vrouwentocht van Lanzarote naar Cabo Verde (8 tal dagen) en in januari 2016 een mannentocht van Cabo Verde naar Carribean (Martinique of St. Lucia - 17 tal dagen).
Het was een super gezellige namiddag en kennismaking op 16 november. Iedereen is ook zo super gemotiveerd. We hebben er met z'n allen ontzettend veel zin in. Heerlijk!
Mijn lieve man Jan daarentegen heeft het moeilijk. Zal ik of zal ik niet deel uit maken van de mannencrew. Hij twijfelt nog steeds... maar tijd zal raad brengen. Welke keuze hij ook maakt... dat zal voor mij niks veranderen. Enkel de tranenvloed telkens bij vertrek en aankomst zal ons niet weerhouden elkaar 'aan de overkant' terug te zien. Reizen met een zeilboot is niet enkel technisch, er komt ook veel emotie bij kijken. Het is een 'way of life' waar je van houdt of niet. Jan houdt ervan binnen bepaalde comfortgrenzen. Hij zal dus voor zichzelf moeten uitmaken waar de grens voor hem ligt.
In het voorjaar doe ik een trial sail met de bemanning zodanig we elkaar beter leren kennen tijdens het dag en nacht zeilen. In het najaar doen we een dagje 'overleven op zee'.
wordt vervolgd
Zoveel emoties waarvan vele zeer gekend en andere zo onbekend. Bewondering en zo trots!
BeantwoordenVerwijderenAan iedereen op de Nautilus een dikke knuffel van ons voor 2015!
Verwijderen